Και τώρα;

Η εικόνα αναδημοσιεύεται από το blog Παραπολιτική

Οι νεαροί με τις κουκούλες, τις μάσκες και τα κράνη έκαναν παρανάλωμα του πυρός κάθε μαγαζί, κάθε αυτοκίνητο, κάθε τράπεζα, που έβρισκαν στο διάβα τους.

Δυστυχώς, η τραγική φιγούρα του Αλέξη εξαφανίστηκε πίσω από τα πυκνά σύννεφα καπνού, που ακόμη σκορπούν τα αποκαϊδια από τις περιουσίες, τα όνειρα, τον βιοπορισμό έκατοντάδων συνανθρώπων μας.

Σίγουρα, δεν είναι αυτό, που θα ήθελε ούτε ο Αλέξης, μα ούτε και οι τραγικοί γονείς του.

Οι νεαροί αυτοί κατάφεραν να αμαυρώσουν την μνήμη του Αλέξη,να μαυρίσουν τα φτερά ενός άσπιλου λευκού αγγέλου.

Όλες οι κάμερες, όλες οι συζητήσεις, εστιάζουν στις φασαρίες, στις υλικές ζημιές που προξένησαν αυτοί οι νεαροί.

Ο θάνατος του Αλέξη πέρασε κιόλας σε δεύτερο πλάνο.

Χάθηκε η ουσία της χθεσινής μέρας, κάτω από το βάρος των υλικών ζημιών της χθεσινής νύχτας.

Αντί όλοι να πενθούμε για τον θάνατο του Αλέξη, τώρα ο καθένας πενθεί για τις δικές του ζημιές...

Η λογική σιωπά...

Όταν τα όπλα ηχούν, η λογική σιωπά.

Όταν η βία αυξάνεται, η ανθρώπινη φύση συρρικνώνεται.

Κρίμα στα νιάτα, κρίμα στους γονείς, κρίμα στη ζωή, κρίμα στην ανθρωπιά...

Από πότε απαγορεύεται η έκφραση προσωπικής γνώμης;

Πολύς ντόρος έγινε για την Δέσποινα Βανδή και τα άτομα με ειδικές δυνατότητες.


Ο άνθρωπος (βλέπε Δέσποινα Βανδή) δεν στράφηκε κατ' αυτών των ατόμων.


Εξέφρασε μια προσωπική της άποψη ή αν θέλετε ένα προσωπικό της πιστεύω, πως θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να μείνει παράλυτη.


Δεν στράφηκε κατά των παραλύτων. Είπε απλά αυτό που θα προτιμούσε να συμβεί σ'εκείνη.





Εδώ γίνονται αγώνες για να επιτραπεί η ευθανασία σε άτομα που θέλουν να πεθάνουν με αξιοπρέπεια. Γιατί λοιπόν κάποιος δεν έχει το δικαίωμα να πει τι προτιμά για την ζωή του;





Θεωρώ πως η επίθεση κατά της δημοφιλούς τραγοδίστριας έγινε απλά για να γίνει ντόρος κι όχι γιατί υπάρχει κάποιο σοβαρό θέμα. Δεν προσέβαλε κανέναν, δεν στράφηκε κατά κανενός.


Απλά είπε τι θα προτιμούσε να συμβεί σ'εκείνη.


Είναι πια τόσο κακό αυτό;