Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

Πόσο μου έλειψες!

Γύρισα!!!
Με χίλια καρδιοκτύπια σε παίρνω τηλέφωνο, την φωνή σου ν' ακούσω, τον ερχομό μου να σου ανακοινώσω, τα "σ'αγαπώ"μου να σου ψιθυρίσω!
Είμαι πάλι εδώ, μέσα στο βεληνεκές της ματιάς σου, των φιλιών σου!


Πέταξα ψηλά, μέσα στα σύννεφα , πάνω απ' τα σύννεφα, βρέθηκα μακριά, μα η σκέψη μου στιγμή δεν έφυγε από δω, από την μορφή σου, την μιλιά σου, το χρώμα των μαλλιών σου, τη γεύση των φιλιών σου.

Μου έλειψες, ω, πόσο μου έλειψες!

Μέρη μακρινά δέχτηκαν το ρυθμικό χτύπημα από τις πατούσες μου στους σκονισμένους δρόμους, αέρα, νερό και φαγητό μου έδωσαν για να καταφέρω το ταξίδι, σε σένα να γυρίσω.

Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες δεν συνάντησα, Κίρκες δεν με μάγεψαν, τρικυμίες δεν με βύθισαν.
Δεν είμαι Οδυσσέας, δεν πρόσβαλα τους θεούς, οι θεοί δεν με ταλαιπώρησαν.
Ευχαριστώ σας!

Μου έλειψες, ω, πόσο μου έλειψες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: