Σ'αγαπώ!

Σε γνώρισα παιδούλα, σε χαίρομαι μεστή γυναίκα!
Κάθε στιγμή, που σε κοιτάζω, νοιώθω ξανά της νιότης μου τον έρωτα.
Διαπερνά τα χρόνια του χωρισμού, ορθώνεται μπροστά σου αλώβητος, σε τυλίγει με το απαλό πέπλο του ονείρου! Το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα!

Η αγκαλιά σου ο παράδεισός μου!

Η ανάσα σου δίνει πνοή στο χωματένιο μόρφωμα, που στεγάζει τον έρωτά μου για σένα – το κορμί μου.
Σαν τον Οδυσσέα, μέσα από τρικυμίες, μέσα από Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, μέσα από Κίρκες, γύρισα!
Με γκρίζα μαλλιά, με γερμένους ώμους,με θαμπό βλέμμα μα με νεανικό έρωτα στην καρδιά μου για σένα, γύρισα!

Τα μάτια μου λαχταρούν να γεμίσουν από την μορφή σου, τα χέρια μου λαχταρούν να αγγίξουν το βελούδινο δέρμα σου, το κορμί μου λαχταρά να ενωθεί με το κορμί σου, η ψυχή μου λαχταρά να να γίνει ένα με την δική σου.

Κάθε μέρα, νοιώθω πως σ' ερωτεύομαι ξανά από την αρχή!

Ραντάρ τα μάτια μου και τ' αυτιά μου, ψάχνουν τον αέρα, τον χώρο, το περιβάλλον να εστιάσουν σε σένα. Απέραντη χαρά πλημμυρίζει την ψυχή μου, σαν εμφανιστείς στον ορίζοντα των αισθήσεών μου. Πόσο σ' αγαπώ!

Λόγια δεν υπάρχουν να περιγράψουν αυτό που νοιώθω για σένα!
Λεξοπλάστης να γίνω, καινούργιες λέξεις να φτιάξω, τον έρωτά μου να χωρέσουν!
Μα πώς;
Πώς η γυάλα να χωρέσει το δελφίνι;
Πώς το κουκλόσπιτο να χωρέσει τον γίγαντα;
Πώς το μπουκάλι να χωρέσει την θάλασσα;
Πώς το σημείο να χωρέσει το άπειρο;
Ανείπωτη η αγάπη μου θα μείνει. Με αυτόν τον καημό η καρδιά μου θα σβήσει.
Τον έρωτά της δεν κατάφερε να σου τραγουδήσει.

ΓΥΝΑΙΚΑ

Όλα τα γράμματα κεφαλαία, όλα μαζί στο στο κόκκινο!
Κόκκινο της έντασης, κόκκινο της χαράς, κόκκινο του πάθους, κόκκινο της ζωής!

Αγάπη μου, σ' ευχαριστώ, που μου δίνεις ζωή!
Ζωή, σ' ευχαριστώ που μου δίνεις την αγάπη μου!