Με αφορμή το περιστατικό, που συγκλόνισε την γειτονική μας χώρα, - ξέρετε, για τι μιλάω, για τον βιασμό και τον φόνο μιας 47-χρονης Ιταλίδας, από έναν Ρουμάνο -, θα ήθελα την γνώμη σας για τον αν έχουν θέση οι μετανάστες ανάμεσά μας!
Η μετανάστευση είναι πανάρχαιο φαινόμενο στην Ιστορία του ανθρώπου. Οι λόγοι, που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις χωροχρονικές συνθήκες του τόπου διαμονής καθώς και του τόπου αποδημίας.
Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε πως οι μετανάστες αποφασίζουν να γίνουν τέτοιοι για έναν κυρίως λόγο: Για καλύτερη ζωή! Αυτός ο όρος περιλαμβάνει πολλές άλλες έννοιες: περισσότερη ελευθερία, περισσότερη δημοκρατία, έλεγχο της ζωής των από τους ίδιους, αμοιβή ανάλογα με την αξία της εργασίας των, μα κυρίως την
Ε λ π ί δ α ! Την ελπίδα πως μπορείς να γίνεις κάτι καλύτερο απ' αυτό που είσαι.
Αποφασίζεις να ξεριζωθείς από την πατρίδα σου, ν' αφήσεις τους δικούς σου, να μεταβείς σε μια ξένη χώρα, όπου κανέναν δεν ξέρεις και κανένας δεν σε ξέρει, με την ελπίδα πως ε κ ε ί οι προσπάθειές σου θα αποδώσουν καρπούς. Με την ελπίδα πως θα καταφέρεις να ορθοποδήσεις, να βελτιώσεις το βιωτικό σου επίπεδο και να βοηθήσεις και την οικογένειά σου, που έμεινε πίσω στην ανέχεια.
Μερικοί από τους μετανάστες τα καταφέρνουν.
Με την δύναμη της ψυχής τους καταφέρνουν και μαθαίνουν την γλώσσα της χώρας, που τους φιλοξενεί, τους νόμους της, την δομή της και προσαρμόζονται πολύ καλά σ' αυτήν. Αν τους ρωτήσεις, πολλοί απ' αυτούς θα πουν: "Νιώθω την .............. (βάλε το όνομα της χώρας που τους δέχτηκε) σαν δεύτερη πατρίδα μου". Μάλιστα κάποιοι απ' αυτούς ανεβαίνουν ακόμη ένα σκαλοπάτι στην κλίμακα της ευγνωμοσύνης και λένε: "Νιώθω πως είμαι ....... (το τοπωνύμιο των πολιτών της χώρας, που τους δέχτηκε). Προοδεύουν και προσφέρουν και στηντοπική κοινωνία της χώρας αλλά και στον κόσμο όλο (δες διάσημους μετανάστες, όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, η Μαρία Κιουρί κ.ά.).
Άλλοι δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν από τις άθλιες συνθήκες και τις (αν-)ηθικές αρχές των και καταλήγουν εγκληματίες στην χώρα, που τους δέχτηκε। Δυσφημούν την χώρα τους αλλά και τους άλλους μετανάστες (αυτό γιατί οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να ομαδοποιούμε και να ταξινομούμε, ώστε να μπορούμε να κατανοούμε. Έτσι, αν κάποιος από την Α χώρα κάνει κάτι κακό, τότε όλοι οι προερχόμενοι από την χώρα αυτή, είναι κακοί. Κι αν το επεκτείνουμε λίγο ακόμη, όλοι οι μη προερχόμενοι από την χώρα αποδημίας είναι κακοί (δείτε και την δική μας γενίκευση: "Πας μη Έλλην βάρβαρος")).
Κάποιοι, απομονωμένοι είτε λόγω άγνοιας της γλώσσας, είτε λόγω απομόνωσης από τους γηγενείς της χώρας, καταλήγουν να φτιάξουν μια γειτονιά κατά τα πρότυπα της πατρίδας τους, ένα γκέτο, όπου συναθροίζονται με ομοίους τους! Έτσι όμως, δημιουργείται φόβος και έχθρα μεταξύ των δύο ομάδων: των γηγενών και των μεταναστών. Μια κατάσταση, που δυσκολεύει το μέλλον και των δύο μερών.
Ποια είναι η θέση σας;
Είστε υπέρ της Πολυπολιτισμικότητας ή της Ξενοφοβίας;
Πείτε μας την γνώμη σας στο ερωτηματολόγιο της διπλανής στήλης!
Η μετανάστευση είναι πανάρχαιο φαινόμενο στην Ιστορία του ανθρώπου. Οι λόγοι, που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις χωροχρονικές συνθήκες του τόπου διαμονής καθώς και του τόπου αποδημίας.
Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε πως οι μετανάστες αποφασίζουν να γίνουν τέτοιοι για έναν κυρίως λόγο: Για καλύτερη ζωή! Αυτός ο όρος περιλαμβάνει πολλές άλλες έννοιες: περισσότερη ελευθερία, περισσότερη δημοκρατία, έλεγχο της ζωής των από τους ίδιους, αμοιβή ανάλογα με την αξία της εργασίας των, μα κυρίως την
Ε λ π ί δ α ! Την ελπίδα πως μπορείς να γίνεις κάτι καλύτερο απ' αυτό που είσαι.
Αποφασίζεις να ξεριζωθείς από την πατρίδα σου, ν' αφήσεις τους δικούς σου, να μεταβείς σε μια ξένη χώρα, όπου κανέναν δεν ξέρεις και κανένας δεν σε ξέρει, με την ελπίδα πως ε κ ε ί οι προσπάθειές σου θα αποδώσουν καρπούς. Με την ελπίδα πως θα καταφέρεις να ορθοποδήσεις, να βελτιώσεις το βιωτικό σου επίπεδο και να βοηθήσεις και την οικογένειά σου, που έμεινε πίσω στην ανέχεια.
Μερικοί από τους μετανάστες τα καταφέρνουν.
Με την δύναμη της ψυχής τους καταφέρνουν και μαθαίνουν την γλώσσα της χώρας, που τους φιλοξενεί, τους νόμους της, την δομή της και προσαρμόζονται πολύ καλά σ' αυτήν. Αν τους ρωτήσεις, πολλοί απ' αυτούς θα πουν: "Νιώθω την .............. (βάλε το όνομα της χώρας που τους δέχτηκε) σαν δεύτερη πατρίδα μου". Μάλιστα κάποιοι απ' αυτούς ανεβαίνουν ακόμη ένα σκαλοπάτι στην κλίμακα της ευγνωμοσύνης και λένε: "Νιώθω πως είμαι ....... (το τοπωνύμιο των πολιτών της χώρας, που τους δέχτηκε). Προοδεύουν και προσφέρουν και στηντοπική κοινωνία της χώρας αλλά και στον κόσμο όλο (δες διάσημους μετανάστες, όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, η Μαρία Κιουρί κ.ά.).
Άλλοι δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν από τις άθλιες συνθήκες και τις (αν-)ηθικές αρχές των και καταλήγουν εγκληματίες στην χώρα, που τους δέχτηκε। Δυσφημούν την χώρα τους αλλά και τους άλλους μετανάστες (αυτό γιατί οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να ομαδοποιούμε και να ταξινομούμε, ώστε να μπορούμε να κατανοούμε. Έτσι, αν κάποιος από την Α χώρα κάνει κάτι κακό, τότε όλοι οι προερχόμενοι από την χώρα αυτή, είναι κακοί. Κι αν το επεκτείνουμε λίγο ακόμη, όλοι οι μη προερχόμενοι από την χώρα αποδημίας είναι κακοί (δείτε και την δική μας γενίκευση: "Πας μη Έλλην βάρβαρος")).
Κάποιοι, απομονωμένοι είτε λόγω άγνοιας της γλώσσας, είτε λόγω απομόνωσης από τους γηγενείς της χώρας, καταλήγουν να φτιάξουν μια γειτονιά κατά τα πρότυπα της πατρίδας τους, ένα γκέτο, όπου συναθροίζονται με ομοίους τους! Έτσι όμως, δημιουργείται φόβος και έχθρα μεταξύ των δύο ομάδων: των γηγενών και των μεταναστών. Μια κατάσταση, που δυσκολεύει το μέλλον και των δύο μερών.
Ποια είναι η θέση σας;
Είστε υπέρ της Πολυπολιτισμικότητας ή της Ξενοφοβίας;
Πείτε μας την γνώμη σας στο ερωτηματολόγιο της διπλανής στήλης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου